حقایق آیلتس
۱. حواستان به اخاذی‌ها باشد.
در مورد آیلتس، ممکن است هزار جور ادعای مختلف بشنوید. نسبت به خیلی از آن‌ها هشیار باشید، چون اکثراً دروغ‌اند.
شاید در مورد کلاه‌بردارانی هم که مدعی دادن اطلاعات به شما می‌شوند شنیده باشید. به‌طور مثال، اخیراً یکی از این متقلبان خواسته است تا به شماره‌ای در چین زنگ بزنید و اطلاعات بگیرید. با زنگ زدن به این شماره سیم‌کارت شما قطع می‌گردد. لطفاً این را به دوستان خود نیز اطلاع دهید.
به‌جای گوش دادن به این ادعاهای بی‌پایه و اساس در مورد امتحان، بهترین کاری که می‌توانید بکنید این است که برای بهبود مهارت‌های انگلیسی‌تان تلاش کنید و به توصیه‌های ما گوش کنید.
۲. «آیلتس خیلی سخت است.»
آیلتس از هیچ آزمون دیگری سخت‌تر یا آسان‌تر نیست. سؤال‌ها در این آزمون کاملاً سرراست است و برای این طراحی‌شده‌اند که توانایی استفاده شما از زبان انگلیسی را بسنجند. مثل هر آزمون دیگری، آیلتس هم نیاز به آمادگی کامل دارد.
ضمناً یادتان باشد که در آیلتس «قبولی» یا «ردی» وجود ندارد. نتایج در این آزمون بر اساس مقیاس ۱ تا ۹ (که ۹ بالاترین نمره است و ۱ پایین‌ترین نمره) گزارش می‌شود. این شیوه نمره دهی ۲۰ سال است که در آیلتس وجود دارد و تغییری نکرده است.
نمره‌ای که شما به آن نیاز دارید، بستگی به الزامات ویزا، دانشگاه یا مؤسسه‌ای که می‌خواهید برای آن اقدام کنید، دارد. یادتان باشد که قبل از آزمون دادن حداقل نمره موردنیاز خواسته‌شده توسط این مؤسسات را چک کنید.
۳. «اگر آزمون را در کشور خودم بدهم، احتمالاً نمره بهتری می‌گیرم.»
این‌یک افسانه بسیار شایع است. سختی آزمون آیلتس هرجایی که آزمون بدهید یکسان است. مهم این است که کجا در حال آزمون دادن احساس اعتمادبه‌نفس بیشتری می‌کنید.
تغذیه خوب و میزان خواب کافی قبل از امتحان به شما کمک می‌کند که بهترین عملکرد ممکن را داشته باشید. زمانی را هم که قبل از امتحان باید راه بیفتید تا به‌موقع (و کمی زودتر از شروع جلسه) برسید در نظر بگیرید.
یادتان باشد: ممتحنان آیلتس در همه جای دنیا به یک اندازه تعلیم‌دیده هستند و فرآیند نمره دهی آن‌ها به کار شما به‌دقت ارزیابی می‌شود تا از کوچک‌ترین اشتباهات نمره دهی نیز جلوگیری شود.
۴. «اگر در بخش اسپیکینگ لبخند بزنم و ممتحن را بخندانم نمره بهتری می‌گیرم.»
لبخند زدن می‌تواند باعث آرامش بیشتر می‌شود و از این نظر به شما کمک می‌کند.
تک‌تک ممتحنان آیلتس آموزش‌دیده‌اند تا با همه شرکت‌کنندگان در آزمون به‌طور عادلانه برخورد کنند و تنها سطح زبان شما را در نظر بگیرند نه چیز دیگر را. خیالتان راحت باشد! گریه و خنده بر آن‌ها تأثیر خاصی نخواهد داشت.
۵. «اگر با لهجه استرالیایی، آمریکایی یا بریتیش (British) صحبت نکنم، نمره از دست می‌دهم.»
در آیلتس از شما انتظار این نمی‌رود که لهجه‌تان را تغییر دهید. به‌جای این کار، سعی کنید تا آنجا که می‌توانید واضح و با سرعت عادی صحبت کنید که ممتحن بتواند کاملاً بفهمد چه می‌گویید.
تمرین روزانه انگلیسی به همراه گوش دادن به لهجه‌های مختلف به شما در تلفظ واضح‌تر لغات دشوار کمک می‌کند.
۶. «در بخش رایتینگ، اگر بیشتر از مقدار خواسته‌شده بنویسم، نمره بهتری خواهم گرفت.»
مقدار مینیمم لغت‌هایی که باید بنویسید مهم است. در تَسک ۱ باید حداقل ۱۵۰ و در تَسک ۲ باید حداقل ۲۵۰ لغت بنویسید. اگر کمتر از این بنویسید نمره از دست می‌دهید؛ اما اگر بیشتر بنویسید، الزاماً نمره بالاتری نخواهید گرفت. مهم این است که درست بنویسید، گرامر را درست استفاده کنید، گستره لغات وسیعی را به‌کارگیرید و از ساختارهای متنوع جملات انگلیسی بهره ببرید.
۷. «اگر نظرهایی که در بخش اسپیکینگ و رایتینگ می‌دهم با ممتحن متفاوت باشد، ممکن است نمره از دست بدهم.»
در رایتینگ و اسپیکینگ شما، نظرات درست و غلطی وجود ندارد. ممتحن فقط کیفیت استفاده شما از زبان انگلیسی را در بیان نظرات و عقیده‌هایتان ارزیابی می‌کند.
۸. «اگر دائم نمونه سؤال بزنم نمره بهتری می‌گیرم.»
نمونه سؤال به شما کمک می‌کند بفهمید در هر قسمت از آزمون چه چیزی از شما خواسته می‌شود. این کار برای بهتر کردن توانایی‌های انگلیسی شما مفید است؛ اما یادتان باشد، برای بهتر کردن انگلیسی‌تان باید به‌طور روزمره آن را به کار بگیرید: با دوستانتان انگلیسی حرف بزنید، متن‌های انگلیسی بنویسید و به انگلیسی ایمیل بزنید. مجله‌ها و روزنامه‌های انگلیسی بخوانید و به رادیو انگلیسی‌زبان گوش کنید.
اگر حس می‌کنید نیاز به کمک دارید، می‌توانید در کلاس‌های زبان هم ثبت‌نام کنید.
۹. «شنیده‌ام که تقلب کردن در آیلتس آسان است.»
آزمون آیلتس توسط تدابیر امنیتی بسیار پیشرفته و چندلایه حفاظت می‌شود تا خیال شما و سازمان‌هایی که نتایج شرکت‌کنندگان را می‌گیرند راحت باشد. تعدادی از این مراحل امنیتی در زیر آمده است:
در حوزه امتحانی از شما عکس گرفته می‌شود و اثرانگشتتان ثبت می‌شود. این کار برای این است که مسئولان مطمئن شوند فقط یک نفر در تمام بخش‌های امتحان شرکت می‌کند.
برای ریدینگ و رایتینگ و هنگام چک-این (check-in) اسپیکینگ هم دوباره احراز هویت می‌شوید.
تمامی حوزه‌های امتحانی به‌طور مرتب تحت نظر هستند.
تمامی مواد امتحانی جمع‌آوری‌شده و قبل از این‌که از جلسه بیرون بیایید اطلاعات آن‌ها دوباره با اطلاعات ثبت‌نامی و شماره صندلی شما وفق داده می‌شوند.
سؤالات امتحانی بر روی ورقه‌های با امنیت بالا چاپ می‌شوند و به‌طور خودکار (توسط نرم‌افزار) و بدون دخالت انسان در مراکز امتحانی توزیع می‌شوند.
ترکیب سؤالات در هیچ دوبرگه امتحانی‌ای شبیه هم نیست.
سیستم‌هایی در مراکز امتحانی وجود دارد که به‌طور مرتب نتایج را بررسی می‌کنند. درصورتی‌که مورد مشکوکی وجود داشته باشد، خود شرکت‌کننده، حوزه امتحانی و هر مؤسسه‌ای که نتیجه به آن فرستاده می‌شود از این مسئله آگاه خواهد شد و اقدامات لازم- که ممکن است شامل باطل کردن نتیجه شرکت‌کننده موردنظر یا لغو صلاحیت حوزه امتحانی باشد- دراین‌باره به عمل خواهد آمد.
آیلتس برای مؤسسات، دانشگاه‌ها، دولت‌ها و کارفرمایان شما این امکان را فراهم ساخته است که بتوانند هر موقع که بخواهند از طریق یک سیستم اعتبارسنجی امن صحت نتایج شما را بررسی کنند.
هر نوع سوءاستفاده، از قبیل هماهنگی با شخصی دیگر برای دادن امتحان به‌جای شما، منتج به مردود شدنتان خواهد شد. جزئیات این سوء رفتار به نهادهایی که نتایج شما را پذیرفته‌اند- ازجمله مسئولان صدور ویزا- گزارش می‌شود.
برای اطلاع از لیست کامل الزامات شرکت در امتحان به فرم درخواست‌نامه آیلتس رجوع کنید.
۱۰. «آیلتس از دیگر آزمون‌های زبان انگلیسی سخت‌تر است.»
هزاران مؤسسه آموزشی، کارفرما و نهادهای ثبت‌نام حرفه‌ای در جهان مدرک آیلتس را قبول دارند زیرا آزمونی استاندارد، منصفانه و باکیفیت بالا است. بیشتر دولت‌ها هم برای امور مهاجرتی آیلتس را به دیگر آزمون‌ها ترجیح می‌دهند.
به همین دلیل می‌توان این آزمون را معیار خوبی برای سطح زبان دانست. همان‌طور که گفته شد، سختی و آسانی در این آزمون وجود ندارد و همه‌چیز بستگی به نمره‌ای دارد که شما باید بگیرید.